Żeglarstwo w klasie Micro
Historia klasy Micro sięga Francji końca lat 70., gdzie pomysłodawcy z miesięcznika „Beateaux” postanowili stworzyć nowy typ jachtów. Te jednostki miały służyć zarówno do rywalizacji sportowej, jak i do celów rekreacyjnych. W światowej federacji żeglarskiej klasa ta zyskała status międzynarodowy, a od 1999 roku entuzjaści żeglarstwa mogą rywalizować o tytuł mistrza świata.
W ramach floty Micro wyróżniamy trzy dywizje: Proto, Racer oraz Cruiser, które pozwalają na równorzędną rywalizację między załogami. Takie rozwiązanie eliminuje potrzebę ciągłego inwestowania w sprzęt, by móc konkurować na wysokim poziomie. Warto zaznaczyć, że klasa Micro nie ogranicza się do jednego modelu jachtu – do sierpnia 2018 roku zidentyfikowano aż 129 różnych konstrukcji i wariantów.
Podczas zawodów regatowych wszystkie jachty klasy Micro wyruszają w morze jednocześnie, tworząc na trasie regatowym szlaku malowniczy widok rozciągającej się floty.
Historia żeglarstwa Micro
Nowa klasa żeglarska narodziła się w 1977 roku z inicjatywy francuskiego magazynu „Bateaux”. Celem było stworzenie łodzi małych, łatwych do transportu, które nie wymagałyby skomplikowanych pomiarów zgodnie z ówczesnymi systemami IOR/CHS, obecnie znanymi jako IMS/IRC. Wizja ta szybko przekształciła się w rzeczywistość, a pierwsze wydarzenie, „Puchar Micro”, stało się rocznym punktem spotkań entuzjastów żeglarstwa.
W oparciu o wymiary istniejących już modeli łódek, takich jak Corsaire, udało się stworzyć imponującą flotę. Bénéteau wypuściło na wody pierwszych 18 jednostek, a za nim podążyły inne firmy, takie jak Jeanneau z modelem Microsail. Nie zabrakło również mniejszych producentów, którzy wprowadzili na rynek własne wersje Micro, w tym Challenger czy Neptun. Wśród nich pojawiły się również bardzo innowacyjne prototypy, jak Nuits Blanches czy Les Copines, które wzbogaciły rynek francuski. W rezultacie rynek ten szybko zapełnił się używanymi małymi łodziami, które do dziś są w użyciu.
Zainteresowanie klasą Micro przekroczyło granice Francji. Brytyjski prototyp „Speculation” zyskał uznanie, jednakże z czasem brytyjscy, włoscy i szwajcarscy żeglarze odeszli od rywalizacji w tej klasie. Ich miejsce zajęli żeglarze z Europy Wschodniej, a w Polsce i Rosji rozpoczęto produkcję wielu modeli Cruiserów.
Polskie stocznie, po odniesieniu międzynarodowych sukcesów, zaczęły produkować łódki dywizji Proto, takie jak Kankan, Shanta czy Windjammer. Te jednostki odniosły znaczące triumfy, co umocniło pozycję Polski jako jednego z liderów w tej klasie, obok Francji i Rosji.
Zdrowie żeglarzy wspierają